Sümbül, nergis ve karanfil, nede akşamın safası
Lâlezarın başkentin de, gül kokusu alıyorum
Kulağım da hoş bir şarkı, dudağımda aşk nevâ’sı
Bir çizin var gözlerim de, nasıl mutlu oluyorum

Sırlı hem de çok gizem var, caddesinde, sokağında
Yanağından sarkan o gül, sevdiğimin şakağında
Öyle kutsal vede temiz, benim sevdam bekağında
Dudağım da hoş tebessüm, bilsen nasıl gülüyorum

Boş değil ki sahil, koylar, sevdaları terennümde
Gerdanlığın takmiş haliç, halı gibi bak önümde
Yalılara el sallarken, sensiz geçen bu günümde
Aynı havayı solursun, bu şehirde biliyorum

Hele sabah seherinde, camilerde aynı nidâ
Dalıp gittim, bakakaldım, gözlerimde sinsi cida
Güneş ufuktan göründü, gün, geceye etti veda
Niye bilmem bu şehirde, huzur ile doluyorum

Rıhtımlarda balıkçılar, oltaları atmış suya
Gülücükvar dudaklarda, dalga sesi duya duya
Soğuk umurlarda değil, ihtiyaç var sıcak çaya
Nefret denen o duyguyu, hafızamdan siliyorum

En sevdiğim kahvem hazır, yudumluyorum masamda
Özlem çiçekleri açıp, mazimi unutmasamda
Gözlerine bakmasam da, ellerini tutmasamda
Sen varsın ya bu şehirde, yağmur olup çiliyorum

Boğazdaki bu geziden, Lüzumsuz haz da almışsan
Aradığın bulamadın, yine de yalnız kalmışsan
Yeni sevdalar bulup da, başka birinin olmuşsan
Unutsan da gülüm beni, saadetler diliyorum

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

AKŞAM SAFASI: Bir çiçek adı
LALEZÂR: Lale bahçesi
NEVÂ: Ses, ahenk, name, refah, mutluluk
ÇİZİN: Gözlem ya da verileri alansal ve yersel dağılımıyla gösteren çizim.
BEKA: Kalıcılık, ölümsüzlük
TERENNÜM: 1. müz. Güzel ve alçak sesle şarkı söyleme. 2. Kuş şakıma, ötme. 3. mec. Anlatma, ifade etme
NİDA: Ses
CİDA: İnat etme, direnme, kargı, mızrak