2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1372
Okunma
Ve yine;
Susmak düştü bana,
Sine’mde biriken onca dertlere,
Onca masal gibi zamanlara rağmen,
İsmimin bilinip,
hikayemin dahi
Bilinmeye tenezzül edilmediği
ve
Kurulan kalleşlik pazarında
Satılığa çıkarılan;
Masum Ruhumun halini..
Çıkar için kişiliğini heba eden
Güven verip te;
Vahşice terk eden insanların
O simsiyah, zift gibi
Karanlık vaziyetini haykırıp
Rüzgarın;
ihtişamlı haline,
Veryansın edecektim ama;
Susmak düştü dostlar..
Susup bir köşeye çekilerek
Sessizce ağlamak yine..
5.0
100% (7)
Cevap Yaz