bülbül figan eder anlar halimi
güller boyun eğer mateme bürünür
zaman durur geçmez saatler
karanlıklar sarar bir örtü gibi
ay bulutlar arkasına gizlenir
gecenin gizemi örter sırlarımı
duymadın duymak istemedin feryadımı
ben bende değilim var mı haberin

ne sevmeyi bildin ne sever göründün
kaderimle bıraktın başbaşa beni
özledim sabahın seher vaktini
çıktım zaman yolculuğuna sensiz
biliyorum yolum uzun ve engebeli
gideceğim yerde bulamam seni

aramıza çektin setten bir duvar
yıktın sevda köprülerini birbir
unutacağım sana ait her ne varsa
seni hatırlatan herşey bana ölüm demektir

susma bir şeyler söyle
yok mu söyleyecek sözün
susmak suçu ikrardan gelir
kabullenmektir acı da olsa gerçekleri
silkelen bir gel kendine
iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır

biliyorum ne söylesem boş
havada kalacak sözlerim
sen kararını çoktan vermişsin
bana kalbimde yor yok demişsin
tak sepeti koluna çek git yoluna
giderken sakın bakma arkana
gözlerimde olsa da yaşlar
ben olmayacağım yanında ...




Refik
30 . 11 . 2017
İstanbul