Gel De Gülme Halimize

Her zaman küstürdüler ki şu sağımla şu solumu,
Hey, bozkırımın insanı! Bulamadın pir yolunu.
Sorarım, lütfen cevapla! Arap acemden ulu mu?
Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu!

Ayrı ayrı yetmiş fırka bu kitabın neresinde?
Mahşerdeki soruların gaflet var ki arasında.
Tartıldıkca âmelimiz hak divanın darasında,
Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu

Sarı lâcivettir kanlar; en büyük sarı kırmızı;
Bordodan başka renk yoktur; ölçülmez kartalın hızı!
Ders almayız ayrılıktan, hep yeriz birbirimizi,
Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu

Bir başkası başımıza olmak isterse efendi,
Hep şeytanı körükledi, mehmetleri dörde böldü,
Kim haklıdır, nerden belli? Her bölük ’hak’ kendi bildi.
Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu

Yusufoğlu getiremez iki lâfı bir araya,
Acıtsa da hiç vazgeçmez tuzu basar da yaraya.
Acınacak halimiz çok, hepsi yazılmaz buraya,
Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu

Mcio

30.11.17