Usulca…
Affederseniz
Diyerek yaklaştı
Mütereddit bir eda ile
Gözlerime bakıyor ve ürküyordu

Bir adres
Sormak için telaşlandı,
Yüzü çok kızaran bir edepli nisaydı

Lütfen
Sakin olun, telaşlanmayın dedim
Ama bir başka kaygının nezdin hâl de tutsaktı

Telefonu
Çaldı, korkuyla aldı
Dinlerken dahi derin
Bir korkunun izleri simasındaydı

Terlemeye
Başladı, nefesi farklılaştı,
Bir yere oturmak için arandı
Sonra yanımdan uzaklaştı,

Telefon
Edenin kim olduğu
Anlaşılmadı, nedense sakındı

İstemeden
Dikkat kesildim
Bir faniden olur mu diye
İçimden geçirirken de ürktüm

Çünkü
Hiç bilmiyordum, hangi
Nedenlerin muhatabıydı kestiremiyordum

Ve fakat
İçim sızladı,
Gönlümün hicranı Birden
Arttı, bir nisaya bu yapılmamalıydı

İnsan
Korkuların olmamalı
İçinde kahrolup asla yorulmamalı

Kalbiyle
Barışık olup, hukuku olduğu
Asla unutulmamalı, anlatılmalı

Toplumsal
Hastalıkları, töre ve asabiyetleri,
Kimseyi de insanlıktan çıkartmamalı

Çekinerek
Nisaya yaklaştım
Yapabileceğim herhangi
Bir şey olup olmadığını soracaktım

Usulca seslendim
Fark etmedi, sessizliğin
İçinde kaybolmuştu sanki anladım

Bir müddet
Sonra yine seslendim ve telaşlı
Bir şekilde yüzüme baktı, korku vardı

Tekrar
Ettim dileğimi
Yüzü solmuş, boşlukta
Kalan bir insan olmaya yüz tutmuştu

Güvenemiyordu,
Yeniledim meramımı,
Hayır, teşekkür ederim dedi, yutkundu

Bir düşünce
Almıştı halimi, insan denen
Esrarın tasarruflarından, neden virandı

Nisalar
Özgüvene kavuşmalı
Hiç kimse tarafından
Hor ve hakir olarak asla anılmamalı

Her amelin
Suç ortağı yapılmamalı,
Aldatan sadece onlar değil unutulmamalı

Ruhun ve kalbin
Sahibi kimdir iyi anlaşılmalı,
Hak ve hukuk niye vardır, anılmalı

İnsan,
İnsana kul olmamalı
Ruhun esir eden ve kalbini
Öteleyen bir nefesin sahibi bulunmamalı

Sahibin
Ve malik olanın ancak Cenabı
Hak olduğu hakikati idrakle kavranmalı

Kendinden
Emin olmayan bir canın ne kadar
Ehliyetine haiz olduğu da araştırılmalı

Mustafa Cilasun