beni sana tutunmuş görenler
bilemezler kahrım bilemezler
döşümdeki krater boşluğundan hallice
Serendip yalnızlığını

öykünmeden albatros azatlığına mavi
asuman şarkılarına zerk edilen umut gibi yani
alamazlar kahrım alamazlar
bir mahpus bahçesine gömülmüş
son sırrını ayça metinlerinin

kararır günler s/ağırlaşır geceler
utanç koridorlarında güneş yetimi menekşeler
solamazlar kahrım solamazlar
yanağımda ince ipince
bir kıvanç jalesi varken

yaz günü üşümenin de bir adabı var
çalışmanın,emeğin
vakit gelince
kavuşmanın da bir adabı var

çalamazlar kahrım çalamazlar
yarınlarımızı
her gece cebri bahar fideleri dikerken
direnen yanımızla,düşsel koruluklara

beni sana tutunmuş görenler
gelemezler kahrım gelemezler
seni düşlerimden almaya
sımsıkı kollarımın kavisleri gürz

bilir modern korku tacirleri
iyi bilir
biz direndikçe hürüz


farzımuhal