ahh,
soluma düşen mevsimsiz cemrem
darağacımda tomurcuklanan toprağım
gitarımın tınısında uyuttuğum sarhoşluğum
ağıtlarının yankısında motif motif içime dolanım





duyuyor musun, tıp kı şarkımızda olduğu gibi
öylesine yorgun, öylesine yalnızım ki
bıkmadan, usanmadan her seferinde
seni geceye karıştırıp en sek halinle içiyorum yeniden
en sek halimle içmek diyorum, inan hiç mesele olmuyor, olmuyor da,
en tek halimle sensizliğe ayılmak var ya çok yoruyor, çok be Yasmin




batısından güneş ördüm doğusundaki çıplaklığıma
çok sefere liman oldum, demir aldım gemilere isyan
aşk dilinde susmanın bozkırlarından yakamozlar yoldum
en çok ama en çok ta,
ölümün dilini sevdim kurşuna hükümlü şakağımda




adına,
düş artığı kül mü desem
suyunda ateş beslediğim gül mü bilemedim
dil hasadında kurutulmuş şişe yalnızlığıyım
payıma yine güz düştü sızıyorken, sızlıyorken aşk şarap ömrümden




aşkı mandal sanmıştık,
gökkuşağından gülen çocuklar asmadan uçurtmalarımıza
oysa,
rüzgar ile sevişen mum misali grapondan masal,
saklanamadığımız tüm saklambaçlar kadar da sobeydik




ahh yasmin,
bizi bekleme gayrı
dedim ya, bugünlerde
akıntısında su olup gidesim,
gidip de toprak olup dönmeyesim var…













ilhanaşıcıkasımikibinonyedi