saat gecenin yarısını çoktan geçmiş
duvardaki saatın tiktakları çekiç gibi
durmadan vurur beynimin iç köşelerini
acılar acıları getirir inan durmadan geri

radyoda bir şarkı çalar söyleyen adam sorar durur
kız sen İstanbul’un neresindensin diye
tüm semtlerini sayar durur her sorusunda
anılar anıları getirir inan durmadan geri

ellerim saçları yoklar biraz karışmıştır hani
kimbilir kaç gündür tarak yüzü görmemiştir yani
biraz da uzamış modeli bozulmuştur uçları kırık
kırıklar kırıkları besler cam gibi keskinleşir,acır yani

gece pusludur gökyüzü karanlık ağlamaklıdır yağmur
durmadan patlar gökyüzü sanki kavga edercesine
laciverttir gökyüzü akmaktadır gözlerinden yaşlar
ıslak havalarda daha da üşür gönlüm yokluğun acıtır beni

elimde yanmayan sigaram çakmağım masanın üstünde
karşı duvarda asılı resmin,elimde içki kadehim uzattım şerefine
yudum yudum içtim sensizliği,etmedi sarhoş beni yokluğun
ağladım ben sensizliğine,acıdı kalbim,ağladı gözlerim durmadı bu gece

candan
26.11.2017
pazar-22.09
izmir