düşlerin terler
uyanırsın





terim karışır tenine
ister istemez





el yordamıyla ararsın
sağın ve solundaki bensizlikte
benden kalan bir ben’i





halbuki yerim sıcaktır düş yatağında
nefesim saçlarında
aralık bıraktığın kapıdan sızan karanlıkta
ararsın gölgemi





düşlerin terler
utanırsın





terim kir olur tenine
ister istemez





ellerinle yoklarsın kendini
rüyadan kalma sıcaklığımdan iz arar parmak uçların
kasıklarında buğu
iliklerinde kanım çekilmiş
ve şehvetin boğumlarında tütsüdür nefesim
kokladığın avuçlarında





düşlerin demlenir
yokluğumda





gözlerinde kurulu boş beşiktir arzu
acılı bir ninnidir dudaklarını düğümleyen





sessizliğin tınısı kulaklarında çınlarken
sayıkla adımı
hohla şimdi ter tutan o pencerenin camına





bak
gördün mü





dünde kalan bir kalbi ele veriyor parmak izin
adınla adım yan yana
yana döne kıvranırken bensizlikten


yan sen


unutama..