1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
949
Okunma
Ne gökte mavi kaldı, ne dalda yeşil yaprak
Hasret mevsimi geldi, şimdi hüzün zamanı
Geride ne bıraktık, bir dön de arkana bak
Bağımda gülüm soldu, şimdi hüzün zamanı
Dünyanın kanunu bu, düzen böyle kurulmuş
Güzel başlayan her şey, er geç nihayet bulmuş
Kimi yaprak dalında, kimi yele savrulmuş
Gönlüme efkâr doldu, şimdi hüzün zamanı
Avcıdan ürken maral, kendi dağına kaçar
Günü gelen göçmen kuş, yurduna doğru uçar
Göçüp giden mi mutlu, geri kalan mı nâçâr?
Dilim sustu lal oldu, şimdi hüzün zamanı
Aykırı dal üstünde, boy veren gonca var mı?
Her dem şakıyan bülbül, sizce hep bahtiyâr mı?
Dostun gül yarasını, ağyar eli sarar mı?
Yürekte özlem kaldı, şimdi hüzün zamanı
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (2)
Cevap Yaz