BEŞLİ ÇEŞNİSİ-(-6-)
GÖNÜL PAZARIM

Sessizlik çöküpte, akşam olunca
Depreşir bir anda, şu gönül ZÂR’ım
Hele bir de canan, akla gelince
Görsen ne ağıtlar, özlem yazarım
Bu yüzden suskundur, gönül pazarım

Ana kafiye……ZÂR….Türeyenler…..Ya(zar)….Pa(zar)

Haykırır dudağım ben sevdim deyi
Gönülde söner mi, köz ile NÂR’ım
Kendi ellerinle, sunsan badeyi
Bir ömür içsem de, ancak kanarım
Aşkıyla cananın, her gün yanarım

Ana kafiye…NÂR….Türeyenler…..Ka(nar)….Ya(nar)

Sanki yükseklerde, mah dile gelir
En güzel besteyi, çalarken TAR’ım
Göçmen kuşun seyri, ne güzel olur
Dizilmiş geçiyor, turna katarım
Hüzünler üretir, çile satarım

Ana kafiye: TAR…..Türeyenler……Ka(tar)….Sa(tar)

Hayvan iple, insan sözle bağlanır
Sevdamdır elbette, namusum AR’ım
Gönül sevdi ise, öyle eğlenir
Güzelim bu aşkta, sen varsan varım
Seninle mutluluk, bu olur kârım

Ana kafiye: AR….Türeyenler…………V(ar)….….K(âr)

İpi çekmek için, celladım hazır
Gönül meydanına, kuruldu DÂR’ım
Sevda dinlemiyor, bey, paşa, vezir
Yıkıldı virandır, yürek cidarım
Oysa ben bu aşka, ömür adarım

Ana kafiye: DÂR…..Türeyenler…….Ci(dar)……A(dar)

Coştu deli gönül, daha ne olsun
Vursun davullarım, oynansın BAR’ım
Halk iştirak etsin, meydanlar dolsun
Kına yakmış ele, nazlı kibarım
Yükselsin Dünya’da şu itibarım

Ana Kafiye: BAR…..Türeyenler…….Ki(bar)…..İti(bar)

Bakmayın siz böyle, göründüğüme
Ben gönle sultanım, ne kral, ÇAR’ım
Şahit canan yasa, büründüğüme
Bir garip kişiyim, hem de naçarım
Lüzumsuzca karda çiçek açarım

Ana Kafiye: ÇAR……Türeyenler…….Na(çar)…..Ka(çar)

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz

ETEK YAZILARI

ZÂR: İnce perde veya örtü. 2. anat. İnce ve yumuşak yaprak biçimindeki organlar veya organ bölümleri, çeper. 3. bit. b. Birbirine sımsıkı yapışık hücre veya moleküllerden oluşan ve bitkilerin çeşitli bölümlerini bir kın gibi saran ince tabaka, cidar, çeper: Çekirdek zarı. Hücre zarı.
NAR: Ateş
MAH: Ay
TAR: Doğu andolu ve Azerbaycanda kullanılan, saza benzeyen bir çalgı
DÂR: Dar ağacı, İdam sehbası. Üç ağacın birleştirilerek, arasına insan boğazına geçirilecek olan urgan bulunan alet
CİDAR : Duvar, zar
BAR: (I) a. Anadolu’nun doğu ve kuzey bölgesinde, en çok Artvin ve Erzurum yörelerinde el ele tutuşularak oynanan, ağır ritimli bir halk oyunu: “Bahçesi var, bağı var, ayvası var, narı var / Atamızdan yâdigâr bizde ata barı var-Halk türküsü.
ÇAR: Rus imparatorlarına ve Bulgar krallarına verilen unvan.2-Çarşaf, siyah üstlük.