Artık hiçbir şeyim değilsin benim
Çıkarttım gönlümden elden farkın yok
Sevmek istedikçe hep yandı canım
Dikenler bürümüş gülden farkın yok

Ne dertlerin bitti ne de kederin
Kuru bir selama düşmüş ederin
Cilvesine bak sen zalim kaderin
Şimdi bir vefasız kuldan farkın yok

Ömrümden baharı yazı bitirdin
Aşkınla inleyen sazı bitirdin
Sonunda diyecek sözü bitirdin
Lal olmuş ağızdan dilden farkın yok

Güzel olmasına tamam güzelsin
Belki güzellerden daha özelsin
Biraz eziyetin zulmün azalsın
Dağıttın kum gibi çölden farkın yok

Olmazsa olmuyor boşuna emek
Ben sana ölürdüm sevmek ne demek
Çok yordu sabrımı haber beklemek
Dönüşü olmayan yoldan farkın yok

Yıkıldı kalbimde sarayın köşkün
Çıkmıyor öfkemin üstüne aşkın
Çağlardın içimde akışın taşkın
Deryaya faydasız selden farkın yok

Ne desem boş biz yazı düşlerken
İklim hep hazanmış baharım erken
Ruhumda fırtına feryat koparken
Tesirsiz savrulan yelden farkın yok

VEDAT ÜNAL/ ÇORUM 2017