Acep...
Yansa canım
Hiç dinmese hicranım

Çilede
Cefada, edepte
İhlası aramalı vicdanım

Sabır
Ruhumu yüceltmeli
Yeis sineme girmemeli

En yakın
Yegane Yar edinilmeli
İlim, irfan felaha erdirmeli

Bilinç
Her ne olursa olsun
Yenilenmeli, zan silinmeli

Sihrine
Adanmak istediğin
Kimse ruhuna hitap etmeli

Nefsin
Her lahzada senin
Gafletini beklediği bilinmeli

Peki,
Alıp götüren zamana
Nasıl bahane ile nazar etmeli

Bir ömrün
Hikayesi yazılmaktadır
Aklın, iraden, nefsin niçin vardır

Hal
Ehlinden aşkı dinlerim
Sözlerin tesirinde ibretle irkilirim

Halden
Nükseden hakikati
Düşündükçe mahcubiyetle eririm

Ölümü
Nasıl korkuyla beklerim
Demek ki aslımdan uzak biriyim

Ezberi
Taklidi, hurafeyi neyleyim
Hakikate şahit oldukça edep eylerim

Bilmem ki..
Neden böyle mecnun bir haldeyim
Gönlün tutuşan sözlerini kime söyleyim

Ah dedirten
Beklenti ve arzuları şimdi neyleyim
Basireti, feraseti zaafa mı teslim edeyim

Ruhumu
Vicdanı mı, irade mi nasıl yok bileyim
Aklı karartan hırsa, hınca mı razı geleyim

Boşver
Yaşamak budur diye haz için
Keyfiyet ve hadsizliği hakkımdır bileyim

Sabrı
Çaresizlik olarak mı göreyim
Külfetin, çilenin acısını kadere mi yükleyim

Neden
Bir ömür olarak teslim edilen
Hayatın derdi, hastalığına razı gelmeyeyim

Şikayet ve asiliği
Nasıl ve hangi hakla dile getireyim
Her zaaf, zafiyetin bedelini elbet ödemeliyim

Kırk yaşına
Kadar her türlü yanlışı seçeyim
Sonra takat kesilince lekelerden arınmak için

Bir aş evi yapmak
Veya umre ve dahi hacca giderek
Veballerin den arınmış olmanın saflığına itibar edeyim

Mustafa Cilasun