Ne olurdu sanki anlasaydın biraz hal ve ahvalimden
Kendine, bir hisse çıkarsaydın çektiklerimden.
Unutma gün olur devran döner,
Çıkarım bende elbet bir gün galibiyetle sevda zaferinden.

Ne olurdu sanki, bir kez empati yapsaydın,
Sadece ve sadece tapılması gerekene tapsaydın,
Bu emanet canın teninde oldukça,
İnsanı cennetlik eden rahmani yollara sapsaydın.

Ne olurdu sanki sende beni canı gönülden sevseydin,
Ayda yılda bir, bir deste Muhammedi gül verseydin.
Sana sırılsıklam meftun bu gönlüm bir hoş olurdu,
Sevdalı gözlerle işin kolayına kaçmadan bana baksaydın.

Ne olurdu sanki ikindi çaylarını birlikte içseydik,
İçi dopdolu sevdalarla, kendi kendimizden geçseydik.
İstesek de istemesek de sayılı ömür miadımız bitecek,
Aşkın gergefinde aşk ve sevdamızı motiflerle işleseydik.

Ne olurdu sanki aşkın bahçelerine el ele kol kola dolaşsaydık,
Sevdalılar meclisinde, aşk ve şevkle, her daim buluşsaydık.
Bu üç günlük fani dünyada ömür miadımız bitmeden,
Tarihe mal olmuş sevdalılar misali aşk ve sevdamız için ağlaşsaydık.

Ne olurdu sanki aşkımızın en manidar uzun şiirleri yazsaydık,
Sevdamızı kıskanan zalimlerin, film ve fırıldaklarını mahirce bozsaydık.
Seni bana daha çok sevdiren, bir anlık firakında ise,
Özgürlük simgesi, bembeyaz güvercinler gibi, çok yükseklerden uçsaydık.

Ne olurdu sanki en şirin uykularımı dizlerinde uyuyarak geçirseydim,
Aşkın kılıçlarını sana olan nadide sevdam ile biledikçe bileseydim.
Gönül tarlalarında karın tokluğuna seve seve çalışırdım,
Uzaktan da olsa buğday benizli o güzelim nur cemalini seyretseydim.

Ne olurdu sanki sende bir gün beni, ben istemeden onura etseydin,
Gönlün saksında en güzel kokan gülleri ekip, can suyunu verseydin.
Nabız atışım her düzensiz attığında,
Zonklayan baş ağrıma şifa olup gerçek bir sevdalı gibi giderseydin.

Ne olurdu sanki benim sana şefkatle davrandığım gibi sende bana davransaydın,
Beni aşkın meşakkatli yollarında, çarnaçar edip bir başıma bırakmasaydın.
Dümdüz apaydınlık yollar varken,
Aşkın zifiri karanlık çıkmaz sokaklarına sokmasaydın.
08/Kasım/2017