2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2188
Okunma
hayata en son gülümsediğim de,
mevsimler bahara dönüyordu,
ağaçlar sıkılıp kahverengilerinden,
beyazlarını giymeye hazırlanıyordu,
yağmurlar buğday ekiyordu tarlalara,
leylekler yuva yapma telaşında..
baharın geldiğini sanıp,
hayata sarılmaya hazırlanıyordum ki dört elle bende
benim baharım değilmiş meğer gelen
kış başladı bir kaç gün sonra zaten
kar yağdı saçlarıma,
mevsimini şaşırmış kar taneleri,
kapattı bahara çıkan bütün yollarımı
öylece baka kaldım gidenlerimin arkasında...
emine rezzan sipahi
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz