Haklıydı...
Her şey değişti.
Ne o bildiğim kişiydi,
Ne de ben eski bendim.
Demek ki;
Sabrın da bir sonu varmış,
Demek ki;
Can dediğin de,
Bir yere kadar dayanırmış.
Sevgiymiş,
Aşkmış hepsi yalanmış.
Dünyada ne aşktan,
Ne de ayrılıktan ölen varmış.

Haklıydı....
Olmayanı kabullenmek,
Eyvallah demeyi bilmek gerekmiş.
Zor olan sadece,
İlk adımı atmakmış.
Sonrası ardı ardına geliyor,
Mesafeler birbirini izliyormuş.
Engeller desen,
Araya girmek için sıra bekliyormuş.

Haklıydı...
Tırmanmak ne kadar zorsa,
Düşmek o kadar kolaymış.
Ulaşmak ne kadar zorsa,
Uzaklaşmak o kadar kolaymış.
Can dediğin,
Öyle de yanarmış,
Böyle de yanarmış.
Ha ateşi tutarak,
Ha alevi yutarak,
Ha kapısında bekleyerek,
Ha kalbinden kaçarak.
Her şekilde yanarmış.
Ha gözlerinin önünde,
Ha gönlünün derinlerinde.
*
O halde;
Ne diye seyretmene izin vereyim.
Madem sevmedin,
Ne diye gözlerinin önünde eriyeyim.
Madem gelmeyeceksin,
Ne diye bekleyeyim.
Yok yok,
Madem ki yoksun,
Tutar ben de giderim.
Madem ki olmazdı,
Kadere boyun eğerim.
Eyvallah der,
Sana son kez veda ederim...

Celal BAHAR