sus yüreğim yeter ağladığın
seni anlayanın yok ki
görmezden geliyor gönül bağladığın
korktuğun başına geldi bak
söyle nasıl alışacaksın yokluğuna

suskunluğunun nedeni varmış
anlatmaya çalışsaydın
anlamaya çalışır dinlerdim seni
sessizlik öncesi fırtına gibi
diline gem vurur kusmazdın kinini

ortalığı yangın yerine çeviren kim
bir bak düşün kendinle
neydi sebebi söyle
son söz yine senin olsun
var mı verecek yanıtın
ithamlarına kanıtın

böyle istedin böyle oldu
dönmek yok maziye
bahçemde çiçeklerim açmadan soldu
mutlu musun şimdi
aşkımızın kimdi katili
silip süpüren yok eden
böyle yapar mı seven
arkasına bakmadan gidenin olur mu yüzü

geçmişe küfretmek yakıştı mı sana
iyi günlerin hiç mi hatırı yoktu
mühürle artık dudaklarını
geri dönüşü olmayan sözler etmesin

bir bak aynaya gör kendini
kırık cam parçalarında arama
mutluluğun siluetini
polyannacılık yakışmaz sana
ağlamaya zorlama kendini
aşkımızın büyüsü bozuldu farkında değil misin ...




Refik
01 . 11 . 2017
İstanbul