Adım...
Adım yaklaşmak isterdim
Sessizliğin
suhuletin deki sürura ram olmak için

Onun
Kendi halindeki şevki
Sabrı, edebi,
irfanı, hikmeti terennüm etmek için

Kim bilir
Ne kadar uzak bir yerdedir
Belki hayaldir,
belki özlemdir ve belkide hasrettir

Aşk
Bilmem ki nasıl sual edilir
Ham ve viran
hal nasıl onun nezaketini bilecektir

Ruh
Bu kadar hor görülen sevgiyi
Şefkati, daha
ne kadar hamiyetle sahiplenecektir

Bilinç
Ah avunmak, şan, şöhret için mi
İnsan olmak,
adam olmaya çalışmak irfanlı seçim

Hissiyat
Alıp götürmemeli, nizam edilmeli
Hesapsız bir
ömür ancak cahil için avunmak bedeli

Ümit...
Murat olmalı
Dal dal ufuklar kuşanmalı
Akıl sahibi kim ise hesabı asla unutmamalı

Hangi
Dikeni görürsen gör korkma
Hemen uzaklaşma, yargılama, oku ve anla

Beyhude
Yaratılan nedir bir sorgula
Bilinç altınla var olanlara sığınma, inanma

Her korkuyu
Zihninden, kalbinden atmak için
Bir lahza olsun durma, yüzleşmeye başla

Onu tanıdıkça
Ne kadar yanıldığını anlayacaksın
Ve hatta bu kadar vehmine de kızacaksın

Korkular
Nefsi kaygılar, zaaflar, zanlardır
Aklı ve iradesi olan her insan emin olmalıdır

Yoksa
Serap için heves olan arzular
Nasıl umut olacaktır, hüsran yaşamak haktır

Mustafa Cilasun