çiğ düştü sensiz gecelerime
kapım çalmıyor artık
sen gittiğinden beri açılmadı
ne ona ne de yüreğime giren olmadı
sokağım da karanlıklarda
sokak lambaları da fersiz
gözlerim gibi
karanlık gecelerimde
gözlerindi aydınlatan
gidişinle herşey karanlık
tek bir kelimen yetti
yüreğimden yakmaya beni
şimdi adın kaldı anılarımda sadece
uyandırdın beni kış uykusundan
yüreğime beraber ektiğimiz sevda filizleri
susuz kaldı kurudular birer birer
ağladığımı görme isyanımı duy sadece
kirpiklerim arasına
sakladığım gözyaşlarımı gör
sürgün ettim sana açan baharlarımı
yüreğim gibi
yokluğunda o kadar şey yaşadım ki
artık aramıyorum yarınlarımı sende
kalsın hatıra benden
avuçlarımda bembeyaz papatyalar vardı
fallar açıyordum sen diyerek
umudum olurdu her yaprağı parmaklarımda
aşktan habersiz yüreğin bitirdi onu da
yaşıyorsun artık anılarımda ...




Refik
20 . 10 . 2017
İstanbul