İnsan..
Yarsız olmaz,
gönül muhabbetsiz duramaz

Akıl
maksatsız akil olmaz,
Nefsin payesi için ihlas bulunmaz

Kul
olmakta
Hal ihsana, ihlasa uzak duramaz
Kalbin nidası, ruhun
Feryadı hakikat ihlası aşk içindir

Vesileler içinde
Zikrolunan esindir hali hiç yormaz

İnsan
sual etmedikçe, tahkiki
zaruret edinmedikçe basiret açılmaz

İlme
yakın olmayan, zan
içinde yaşayandır. Zaten
insan olmak liyakatını kazanamaz

Asa..
Ağaçtan bir daldır
Bir anlamda da odundur

İnsan
Ruhuyla, vicdanıyla
candır, kandır ve akıldır

İrfanı
ve idraki nispetinde
Aşk için vardır o bir sınavdır

Sabır
iradi olmak,
Kalbi lekelerden kurtulmak,
Ruhu esarette asla
bırakmamak İçin azmi evladır

İlim
düşünmek
Fikir üretmek için rızkı ihsandır
Hakikat ve hukukun
Şahitliği yoksa öte ne diye vardı

Beni...
Cefanın
Merhametine bıraktın
Arkana dönüp bir kez bakmadın

Cefanın
Sadrında olgunlaştım
Heva ya, arzuya ibret için baktım
Umut inşa etmenin azmini kuşandım

Önce
Telaşa kapıldım
Gözüm kardı hesap yapmadım
Hınçla, hırsla hesap sormaya kalktım
Sonra utandım, zan ve zafiyetten arındım

Demek ki
Şer olarak görülen
Ve dahi insanı asabiyete sürükleyen
İç güdü ve zanla hareket ettireni öğrendim

Mustafa Cilasun