8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1070
Okunma
Gecenin kör bela koynuna girişim
Ve bir bir devirişim yüksek dağları
Zaman sana düğümlenmiş bir kavram
Ve ötesine geçilmeyen bir tapınak
Gözlerinin içerisinde
Resim çekinmek bile yasak
Ve öpmek dudaklarındaki kanlı lekeyi
Ellerine dokunmak benimseyerek...
Sonrasında bir başka kadının göğsüne
El sallayarak yollamak tenindeki kokumu
Şimdi tüm kadınlar ben gibi kokuyor
Tüm göğsüne yasladığın günahlar
Benden uzaklaşıyor....
Ben arınıyorum yapayalnız bir gecede
Bırakıyorum tenindeki kokuları sana
Benim kokumla karıştır başka tenleri
Sevişen bir yalnızlıksın şimdi.
Ve olabildiğince AFİLLİ.....
Müge ÇEVEN