dalına tutunan kırmızı elmam
güz yaprağım
yağmurum
rüzgarım


kuş gagasında susam tane’m


sevmişim seni


saçların sakarya
ellerim hasret sakaryaya





gözlerin kahve
yudumsuz dudaklarım
bir acı kahvene





özlemim sanadır ey yar
kokuna hasret
tenin, vuslata gebe yurdum
ben mültecin
tut ellerimden
beni kendine sar





ardımda
dünleri bıraktım
ve ben
kalbine hep ıraktım





zaman sevgili ,,zaman
dün ile yarın arasında kaldığım şu an
yelkovan akrebe
akrep
kendine tabiyken
tebaa olmak ne hoş
öznesi olduğum her cümlenin yüklemine


sevmişim seni


bir bebeğin üstüne sinen anne kokusu gibi
sesinin ninnisinde büyüyor aşk
kalbin aşiyan
gözlerin salıncak





sev beni
ellerinin değdiği her yer..çiçekler açacak





öp sonra
usulca





fısıltılar sine sine
duvarlar eğiliyor bak
zamanı büküyor sırrın
ifşaya meylederken böyle





dur
bekle





çek ellerini
sadece nefesin değsin





buz kestim yokluğuna
uzun ve sancılı olmalı




bu ateşte eriyişim..