Keşkeler Eyvahlar düştü dilimden
Kalbim şükür ile atıyor şimdi
Fırsatlar geldikçe kaçtı elimden
Elimde kalanlar yetiyor şimdi

Sırtımda şefkatin bıçak izleri
Zamanla tanıdım sahte yüzleri
Gözüme sevgiyle bakan gözleri
Şüpheler kenara itiyor şimdi

Ne zaman doğrulsam çelme takıldı
Galiba içimde güven yıkıldı
Bilmem kaç gözyaşı boşa döküldü
Kirpikler yaşımı tutuyor şimdi

Riyakâr sıfatlar canımı sıktı
Sevdiğim insanlar vefasız çıktı
Elden çekinirken dostlarım yıktı
İyilikler bile batıyor şimdi

Bir dolu insan var ama yalnızım
Arttıkça artıyor içimde sızım
Sesimde tükendi çıkmaz avazım
Yalnızlık koynumda yatıyor şimdi

Ne deyim gönlümde sızı bitmedi
Herkesin sitemi nazı bitmedi
Elinde feleğin kozu bitmedi
Her oyunda beni ütüyor şimdi

Şöyle böyle geçti hayat bir demde
Acı sofrasında demlendik hem de
Varlık, yokluk, telaş, ben-i Adem de
Günlerim sırayla bitiyor şimdi
VEDAT ÜNAL Haziran 17