Hatırlar mısın kaç yıl geçti?
Ansızın geldin.
Yaralarımı gördün, Yaralarımı öptün
İyileştim...
Yaralarımı soydun, Yaralarımı kaşıdın
Kanadım...
Ellerimi tuttun, Ellerimi!
Güvendim...
Gözlerime baktın,
Gözlerim senin oldu.
Seviyorum dedin,
Kalbim senin oldu.
Yetmedi!
Sol elimden yüzük parmağımı gösterdin,
İçim titredi, Evim senin oldu
Sonra.....
Gittin....
Ve sevgilim;
yüzük parmağım bu akşam
Gidişine aldırmadan
İki kadeh koyacak masaya
Bi o tarafa oturacak
Bi bu tarafa..
Evet diyecek...
Şerefe diyecek...
Yaş-la-nın-ca- da- böy-le...
Di-ye-cek!
Bilmem kaçıncı yıl olduğuna aldırmayacak
Şerefe! diyecek
Nice on-bir-e-kim-lere
Şerefe....
Ve bu akşam bu kadın,
Bu kalp,
kan revan içinde
Girecek odamıza.
Yatağın hep senin olan tarafına,
Yani sol tarafına....
Sırtını dönecek,
sessizce gözlerini kapayacak.
Arkasında hep sen varsın gibi
Nefesini, mışıltını dinleyecek...
Sonra bu gözler,
Yastığını ıslatacak sabaha dek...
Ve bu kadın,
ertesi gün,
hiçbişey yokmuş gibi sevgilim,
Kahkahalarıyla insanlara
Günaydın diyecek
Her yıldönümü olduğu gibi.....
(On bir ekim H.M)