Kurumaya yüz tutmuş, gazel döken dalımdan,
Filiz vermiş yeniden, tomurcuk açıyorsun,
Kervan geçmez, kuş konmaz, sarpa saran yolumdan,
Bir sülün edasıyla, salınıp geçiyorsun .

Tene mana katıyor, yeşil ipek gömleği,
Mahsus iliklememiş, yakadan üç düğmeyi,
Temaşa dile geldi görünce gül sineği,
Ab-ı sevda misali, içime akıyorsun.

Bir yokuşta bıraktım, elvan güllü yazları,
Son deminde dolaşır , aşkın ayak izleri,
Unutmak ne mümkündür, çakmak çakmak gözleri,
Kahvenin en acayip tonunda bakıyorsun.

Kırık iki gönülden, sen bir sevda yarattın,
Biraz aşkı muhabbet, birazda işve kattın,
Bahçemizi özveri, gülleriyle donattın,
Sevgiye kanat açıp, civelek şakıyorsun.

Gamzeli tebessümler , mimikler sevabına,
Dilinden bal akıyor, vuslatın icabına,
Hangi yürek dayanır, bu nârın azabına,
Tutuşmuş fakirhane, canımı yakıyorsun.
Cevdet Altay. . . 06.10.2017