3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1037
Okunma
Dili yok zannetme suskunluğun.
Öyle bir koyarki insana,
anlayana.
Hani;
Yetmez ya kelimelerin,
çığlıkların?
Belki haykırışı ölümün?
Çözülemeyişi binlerce kör düğümün.
Ve;
hayata sorgun
cevapsız kalan çoğu zaman !
Can bildiğinin,
süzülüp gitmesi hücrelerinden.
Küskünlüğün...
Öfken !!
En derin kırgınlığın;
O SÜKUNETİN İÇİNDE !
Daha neler var dile gelmeyen.
Son nefes adı belkide !
T.C Nigar Güler
07.10 2017
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz