0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1439
Okunma
Ne söylesek dil buruk, kelimeler ölü, ses kırık
oturup bir şiir yazmak istersin gurbet kıyılarında
sıla ve özlem gelir dağ gibi oturur omzuna
bir yanın yıkılmış viran bir köy, bir yanın karakış
yorulursun çıkmaza yürümekten
üzülmekten, boyun bükmekten
gizli gizli ağlamaktan
kuruyunca dudağındaki umut bostanı
hiç bir iklim kucak açmaz içindeki hüzün çiçeğine
çöl yetimi bir mevsimiz işte
rüzgarda titreyen solgun yapraklar gibi
ne tutunacak bir dost eli
ne de sığınacak bir ana kucağı
uzaktadır tüm sevenlerimiz, sevdiklerimiz
özlemler büyüdükçe
raylar uzanır ömrünüzde menzilsiz
benim adım gurbet
ayrılık hıçkırırken her gece içimizde
özlemlerle, ölümlerle dağılıp gidiyoruz her gün
acılar ki yaşayanlar bilir ancak dertli türkülerle
kahrı hiç bir dile tercüme edilemez şimdilik.
Nuri CAN
5.0
100% (2)
