Ah...
Akıp gitti
onca yıllar
Hüzün yaşatır halde kalanlar

Sabır
Ve cefaya
hor bakmayanlar
Yaşlanırlar lakin huzur duyarlar

Sirettir
Asıl olan,
hakikat bulunan
Sür’et midir, sir’etinden arınan

Çeşit
Çeşit maskeler takarlar
Avunmak için kimleri kandırırlar

Aldanan
Bizzat kendisidir,
aklı kararan,Nefsi için
hak ve hakikatten uzaklaşan

Geldik ki
Gitmek için, ötedir
adresin Aklın ve iradenle
yazdığın kader kitabındır amelin

Öyle...
Sessizce dalarım,
Uzaklara
derin derin bakarım

İçimi
Anbean acıtan
yadıma yanarım, göçüp
gidenleri hüzünle anarım

Bilmem ki
Hakikate niye
Bu kadar yabancıyım
Zafiyet ve zan içinde yaşarım

Şimdi
Ah etsen ne olacak
Bitap halde bahar mı açacak

Ruhum
Kölelikten
ne vakit kurtulacak,Fani
adına bahanem son bulacak

Her gün
Musalla taşında
çaresiz yatan,Mevta
bana neden böyle acı yaşatacak

Akıp
Giden ve
götüren lahza,Ruhumun
ezik haline mi şahitlik yapacak

Mustafa Cilasun