1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1473
Okunma
Gündüz homurdanıp dururken deniz,
Gece yorgun balıklar kadar sessiz.
Kucaklaşan kum tanesi ve çocuk,
Sokak lambaları kadar kimsesiz…
Onlar sokakların yalnız çocuğu,
Çamurlanmış saçları atkuyruğu,
Beton yatak, karton yorgan içinde;
Kader denmiş, Tanrı yazmış buyruğu.
Şair, akşam efkârlarına tutkun;
Yutkun diyor her bir çileye, yutkun.
Sokakların sakladığı her çocuk,
Kaldırımlar kadar yalnız ve suskun.
Coşari’yi efkâr basar her akşam.
Her yer yangın yeri, nereye baksam.
İsterim ki bu biçare canlara;
Umut olup, yüreklerine aksam.
İbrahim COŞAR
5.0
100% (2)
Cevap Yaz