Gül...
Sessizce solar
Bülbül niye figanı basar

Beşer
Niçin hazza koşar
Akıl İnsanda ne için var

Liyakat
Sıfat naibinden ne arar
Şanı Şöhrete insan ne yapar

Edep,
İrfan ihlas için çare umar
Ölüm vakti gelince kime bakar

Kabir
Ne azap,
ne cennet için var, Ruh
zafiyetin,hataların için bizar

İşte o vakit
nedamet neye yarar geçmeli
faniden yar, ihlastadır edebi ar

İnsan
İçin hak
ve adalettir en büyük şiar

Taklit
Olan imana,
amele kim acıyla bakar

Tahkik
Bir ömür insanın
zaruretidir,bilgiyle başlar

Ben...
Sana çok göremem
Arzularına
elbette cevap veremem

Akıl,
irade, vicdan
senin müdahale edemem

Bu kadar
kendini duygu seline
kaptırmana hak veremem

Lakin
asla sana
tahakküm etmek
için küçülemem, yolun
açık olsun demeyi geciktirmem

Yılların
birikimi olan sabrı,
saygıyı, nezaketi kimse için

mecbur edemem,
artık vakit gelmişse vazgeç diye
kimseye ısrar etmem, engelleyemem

Mustafa Cilasun