Bilmem...
Hatırlar mısın
Henüz taze bir baharken
Hayallere dalar,
hülyalara akardın

Yoldan
Ne zaman
Bir mersedes
araba geçse
Arzularını, beklenti
yapardın dalardın

Zenginliğe
Karşı garip bir
tutkun vardı
Sanki huzur, rahat,
saadet oradaydı
Böyle inanır, avunur,
düş içinde arardın

Senin gibi
Üç arkadaşın
Almancıy la evlendi
Zannettiği, akıntısına
kapıldığı düş bitti
Yıllarca sabrı, cefayı,
ah u zarı canına yetti

Yiğitlik...
İnkar edilemez
Yiğit olmayan
kendine güvenemez

Kalleş
Olan hainliği bitmez
Duygularına
aklını kaptırana güvenilmez

Ham olandan
Vefa, hamiyet beklenmez
Cemiyet hayatına
hiç girmeyene gücenilmez

Tekamül
Nedir, ne değildir
cahile yönetilmez
Sabrı, nezaketi, tenniyi
esirgeyenden tartışmaya girilmez

Yalnızlığım...
Bir başkadır,
alıp götüren hicrandır
Sinemde ne kadar
eziklik varsa haykıran zamandır

Şartları
Ben oluşturmadım,
boyun büküp yaşadım
Kime baktım sa, medet
umdum sa çaresizlikte kaldım

İçim,
içime sığmazken,yalnızca
nefsim için yaşamamazdım
Ne kadar hiddetim, hıncım,
kahrım varsa sabra bıraktım

Gözlerimden
kan gelirken
Dişlerimi sıkarken,
boyun bükmek şarttı
Sığınmak, el açmak, ona
yakarmak umudumuza kalmıştı

Mustafa Cilasun