Bir bilsen nasıl zemheri Ocak yüreğimde
vedasız gidişine yanıyorum
Destan gülüşlerini,
kavgalarını,
yoldaşlığını,özlüyorum.
Hasretinin acısına
Bir sima bulursam
Derya olan kalbinde
Kıyıya vurup doyasıya seyre dalabilirim
Boylu boyunca Munzur’larda...

İçimdeki o Direnç gülü
Bir bilsen nasıl çığlık çığlığa
göğsüne Kalleşlik düşen Paris`te
bedenimde
İniltilerle uyanan vurgunum
derinliklerinde inkarın
Ah ne desem kan revandır
Tekmil mechuller.

Bir bilsen nasıl tırmalıyor yüzünü zaman
Devriliyor zalim tanrılar
Bir bilsen;
nasıl hafızasını kazıyıp duruyor
nasıl bir zılgıta kesti
Bu cihan..
zılgıta kesen tarihin rüzgarında
Bir damlaydın
Mor anılar bahçesinde
Kıyılarında sonsuz bir gerçeğin...

O ihtişamlı bakışlarda
Gecede yıldızlar bile secdeye ederken
Tarihin yapraklarını
kıskandıracak kadar yoldaşlığın
silinmez yüreklerde
Gözlerim kaç zamandır şafağın seyrinde
Yıldızlarla birlikteyim,
İsyana Durmuş
Gökyüzü
İnadına tutunuyor
Yaban sarmaşığı umutlarım
inkârcı, acımasız
kalleş zamanlarda
tutunuyor bulduğu her dala...Ali ALKIS