her sabah hüzünle uyanıyorum,
gene aynı sokağa gireceğim,
merhabalar selamlar hava da uçuşacak,
çocuk sesleri yankılanacak köşe başların da,
marketler,manavlar sessizce tavlalarını oynayacaklar,
yine gönül rızalarıyla şenlenecek garip yüreğim,
üstüme başıma bakmadan sarılmak istiyorlar biliyorum,
onlar dan çalıyorum kendimi üstleri değsin istemedim
hüzün kokan yüreğimizi kaplayan kirli elbiselerime,
yorulmuyorum temizlemekten huzur bulduğum caddeleri,
tükenen hayatları toplamak zor geliyor bana...
yüreğimi yakan nağmelere sığınacağım,
bazen hayattan kopmuş bir şair’in sözlerini topluyorum,
bazen intiharı tek çare bulan genç aşıkların sitemlerini,
yorulmuyorum temizlemekten huzur bulduğum caddeleri,
tükenen hayatları toplamak zor geliyor bana...
hele ki kaldırımlara sarılan masum yetim çocukları,
biliyorum huzurunuz kaçacak ama affedin bizi,
ufak tefek çöplere gizlenen masumiyetleri seyrediyorum,
mahalle sakinlerinin bizi mutlulukla seyredişlerini izliyorum,
sevgilerini bir bardak çaya gizleyen yetim çocukları,
yorulmuyorum temizlemekten huzur bulduğum caddeleri,
tükenen hayatları toplamak zor geliyor bana...#ŞAİRbaz