Yalnızdım sakince adımlıyordum öylesine
Ayaklarımın, götüreceğini bilmediğim yere
Hasretiyle, halimi demlediğim bir güzelliğe
Senden kalan son izleri bulacağım ümidiyle

O an çay yudumluyorduk senin güzelliğinde
Telaş içinde dönünce çay döküldü üzerime
Fark ettiğin an gayretin artıyordu her zaman
Yanakların kızarmıştı gözlerin şakın bakmıştı

Ne kadar çaba göstersem hiç ikna olmuyordun
Belki utanıyordun fakat halimde çok üzüyordun
Dökülse ne olacak nihayetinde suyla yıkanacak
Sende arta kalan zaman her zaman koklanacak

Bak şimdilerde sen yoksun, kokun hiç gelmiyor
Muhabbet ikliminde alınan o nefesler haz veriyor
Sensiz ne bahar, ne hazan gönle sürur vermiyor
Bade içilmiyor, yürek sızlıyor şarkılar eşlik ediyor

Rüzgâr hıçkırıyor dalgalar mahzunca sesini arıyor
Kuşlar yalnızlığımı devran ederek aşiyanı özlüyor
Yalçın kayalar kuş bakışlarıyla sineye sabır diliyor
Halde bir takat kalmıyor, hicran her yanımı sarıyor