1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
862
Okunma
kara han
yolum düştü gece vaktı bir hana
vardım kapısına, çaldım,açan olmadı,
döndüm sag yönüme gittim arkaya,
aglayan taşlar gördüm, ben, görmediler.
oturdum kapısına, kırık taşına,
lambası yanmıyan bir yaşlı sanki.
döndüm sol yanından arka bahçeye,
yollarda inleyen çiçekler gördüm.
rüzgarda sallanan kırık kapısı,
sanki yoklugun ölüm çalgısı,
anladım ki daha gelenler olacak,
tıpkı gelip te gidenler.gibi.
bunlarda muhakkak hep gidecekler.