Masum...
Ve mazlum insanların
Hak ve hukukunu tanımazlar

En
tabi insan
haklarını ellerinden niye alırlar

Hırsın,
ihtirasın, kinin,
zan, tuğyanın emeline kapılırlar

Yaratanın
bahşettiği, rahmet
ve mağfireti, akıl ve
iradeyi katletmek için yarışırlar

İnsanlık,
hak ve hukuk, adalet,
medeniyet, hürriyet adına hep

İdeolojik
saplantılarını
maskeleyerek kime haykıranlar

Küresel
güç olma yarışına girerek, dünya

Ve emanetçilerine
korku, hiddet, zaaf ve
algı oluşturup her an silah satanlar

Bir imkan
ve imtihan için verilen ömrü zan,

Zafiyet,
şer, zulüm, ihtiras, gasp ve işgalle
saltanat sürdüğünü zanneden nadanlar

Ne
olacak yani,
yaptıklarınız yanınıza kar mı kalacak,
Mazlum
ve mağdurun hakkı yerde mi kalacak,

Bu ümmet
vahdet, tevhit için
Daha ne zaman silkinip ayağa kalkacak

Sanki...
Yıldızlar kararır
Ay insanlığı temaşa etmekten uzaklaşır

Akıl, iz’an
Emanetçisi olanlar
Neden asilliğe, nadanlığa, zulme adanır

Nasıl bir cür’etle
Ruhundan, vicdanından
Bu kadar uzak, habersiz ukalalığa sığınır

Irkı, rengi, tabiyeti
Her ne olursa olsun, yaratan
Muhatap almış, nasıl bir şirk ki karatmış

Beşer ihtirasa
Kine, hınca, şirke, cehalete
Nasıl böyle hesapsız, hadsizliğe kanmış

İnsan olmak
Ahlaka, ilme, marifete, ihlasa
Erdem , fazilete, hak ve adalet ehli olmak

Hangi millet
Kavim, ümmet için felaket
Olarak ufku, vicdanı, aklı, kalbi karartmış

Mustafa Cilasun