sen hiç kaldırımları sevdin mi,
ben onları çok seviyorum,
ben kaldırımların dilencisiyim,
kaldırımlara düşen hayalleri topluyorum,
topladığım her ne varsa onlar la beraber
kaldırımda koşanların ızdıraplarını izliyorum,
bin bir telaş la aşka koşanları...
ölümle dost olanları kıskanıyorum bu aralar,
ölüm de uğramaz oldu artık bana gidişinle,
yokluğunu yaşadığım yerleri mesken ettim kendime,
geceleri sarhoşça dolaşıyorum sevdiğim kaldırımlarda,
sokak lambaları dostluğumuza şahit oluyor...
adını aradığım romanlarda eskidi,
martılarda uğramaz oldu gönül limanıma,
kaç kadehi daha kaldırdım kahpeliğinin huzurunda,
sokak sokak dolaştım,sana benzeyenlere sarıldım sımsıkı,
artık postacı da gelmiyor güya tükenmiş mektupların,
senden haberleri de kesti televizyonlar,
radyolar artık eskisi gibi coşkuyla bahsetmiyor senden,
şiir’ler denize döküldü,balıkların göz yaşlarını siler oldu,
ama sen öyle bir gittin ki;
ne türküler derman oluyor ne de şiir’ler...
senden başka kapımı da çalan yok,
gözlerimi diktim pencereye bir dürbün gibi,
geleceğin günü sabırsızlıkla bekliyorum,
gidişinle aktırdığın göz yaşlarımı
dönüşünle sil diye dokunmadım gözlerime,
dönüşün romanlar da ki gibi hayal olmasın,
dönüşün gerçeği delice yaşanmış hikayeler gibi olsun...
#ŞAİRbaz