Gönlüm! .. Bir kuş gibi kanat çırparsın,
Yüreğinde sevgi eksilmez, artar.
Buldun mu bir güzel, kanat çırparsın,
Beni bu dertlerden, gel de sen kurtar.

Gönlüm! .. Sen sevdalı, sen bir aşıksın,
Birini sevmeye hazırsın her an.
Sevgiler içini durmadan yaksın,
Gönlüm şimdi dertli, gönlüm perişan.

Dertlerime dertler ekleme gönül!
Benim derdim zaten derdimi aştı.
Seveceğim diye bekleme gönül,
Benim tek tesellim, gözümde yaştı.

Gönül! ...Sen bu derdi nereden buldun?
Ne acılar gördün, çileler çektin.
Sevda çöllerinde nasıl kayboldun?
Bu aşk çeşmesinden içmeyecektin...

Uslanmadı yine, sevdaya koştu,
Sanki çileleri bitmeyecekti.
Mutluluğu bulmak, hayaldi, boştu,
Çektiği acılar yetmeyecekti.

Gönül şimdi mahsun, karasevdalı,
Acıları büyük, bir türlü dinmez.
Hayalini süsler, sevda masalı,
İçin için yanar, yarası sönmez.

Mehmet Ali Çıbıklı