Civanım boş durma, diriliş yolunda yürü,
Bir fikir sancısıyla, muzdarip ol her zaman.
Yâdımıza düşmeyen, nadanlar olmuş sürü,
Şemsini unutmayan, Mevlana’ydı o zaman.

Erdemiyle yaşayan mürailik yapamaz,
Destekleyen imandır şer yoluna sapamaz.
Kur’ani sağlam ipten ölse bile kopamaz,
Bu imanla kaynayıp demlenelim o zaman...

Cennet vatan bağrında, yatar aziz şehitler,
Kan damlar gazilerden, melekleri şahitler.
Yunusun dergâhında, zikr ediyor müritler,
Bu manevi sarmala, diz çökelim o zaman.

Vatan Gülizar ise, gönüllerde zar olmaz,
Rahmanın fazlındandır, Bostan-ı Cinan dolmaz.
İfrit’in dolaştığı, cemiyet salah bulmaz,
Vahdette bir oluruz, kaynaşalım o zaman.

Üzülmekle sevinmek, halet-i ruhiyedir,
Yâre sadık kalana, mutluluk hediyedir.
Cevval yaşanan hayat beşere bakiyedir,
Ümidin yeşermişse, gam gereksiz o zaman.

Neden olsun dünyada, aç biilaç dolaşan,
Teslimi silah etsin, birbiriyle dalaşan.
Adalet ince mizan, kutsilere yaraşan,
Terazide hak tartan, pişman olmaz o zaman.

Mehmet Demirel