-Ve o yıldız kaydı erkeğin tam kalbine
Yürümekte olduğu o mecburi yolda-

Dönüp sırtını dağlara doğru
Tüm kalıbı ve o sert bakışlarıyla
İşte o yıldız dedi:
“Miladın başlangıcı”

Dudaklarında bir dörtlük
Mırıldanırken rüzgara karşı
“O yıldız işte
Benim kar beyaz umutlarım”

Dağlar ey dağlar
Siz uzasanız ben keserim
Benden başka ulaşanın
Başını keserim

Ve bilmezdi ki o yıldızdaki umut
Sonu olacak
Kar beyazı hayalleri aysız gecelerde
Kana bulanacak

O düşlerini severdi her gece
En çok da ışıgın geldiği
Kaynagını

Masum ama güçlü
Çaresiz ama inançlı
Yıldız kör etsede gözünü
Kaçırmazdı ondan özünü

Bilmezdi ki nerden bilsin
O her gece ışıkları izlerdi
Hançer vururdu kalbine
Kimseler bilmesede kanardı

Ve anlardı
yürümekte olduğu o mecburi yolda
Kar beyaz umutları
Kana bulanacak
Tüm ışıklar ardı sıra sönecek

Öğrenmişti,
sevmek bağlanmaksa
Ve bir ışık hayale yetiyorsa
Gece boyu ağlamaktansa
Kar eriyene kadar hayalleri beyaz kalacaktı


ORHAN TEMİR
KAYSERİ