0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
496
Okunma
Ömrün mumunu devirdi felek,
Ne varsa içimde ateşe geldi.
Rüzgârın fendine kapılsa gerek,
Alevler el ele tutuşa geldi.
Camlar cümle kafes, kapı kapalı;
İs-duman sarmalı, ateş kapanı…
Uğrasan uğranmaz özden dışarı,
Can canın yasına yetişe geldi.
Hem yandım hem kaldım dert yandığımla,
Savaştım yalıncak öz çığlığımla,
İçimde sinsi harp yılgınlığımla
Umutlar, düşlerim çatışa geldi.
Artığı kül-duman; benden geri ben!
Bir yangın yeriyim bundan geri ben!
Ki ölmedim amma, ölsem yeri ben!
Sıra şimdi bir tek yatışa geldi!
5.0
100% (2)
