Kalmasın gönlünde dert ile tasa,
Seni kendi bilen dostun var senin…
Yar dediğin; cana sefa olmasa,
Bülbüle sevda’lı gülün var senin…

Zaman yel misali; devran geçiyor,
Can evinde; sevgi canan besliyor.
Gönül sevdiğini candan istiyor,
Muhabbet ayarlı dilin var senin.

Saye sarıl hikmet odağın olsun,
Tarlaya tohum ek ambarın dolsun.
Aşk ile canlara uzanan kolsun,
Cefakar dökülen terin var senin.

Hayatın verimli ekenek imiş,
Kimi ekin kimi geven devşirmiş
Fidan su vermezsen kurur gevrermiş
Bahçeye can salan arkın var senin.

Yalçın kayalardan pınar kaynıyor,
Derdi sevenlerde ciğer yanıyor.
Mağrur kişi adam oldum sanıyor,
Kanaat zengini gönlün var senin.

Serden geçtin, vatan millet uğruna,
Güller saçtın Mehmetçiğin yoluna
Sır vermedin namert Allah kuluna,
Yağız yiğitlerle toyun var senin.

Mehmet Demirel. 10.08.2017