Sıradışı hüzünler yaşarken yaşamın kıyısında
Ellerimle boğarım mutluluk kırıntılarını kalmaz yarına..
Turuncu özlemlere gebedir serseri yüreğim
Umutlarımla kesişmeyen özlemlerim kadar,
yüreğimin atışıdır bu şizofren yağmurlar..
Ellerimle papatya demetleri köşebaşlarını tutmuşum
Kimliğimi ararım aşklarımın sebebsizliğinde
Trenlere el sallayan saf çocuklar hüzne boğar beni..
Beyhude bekleyişlerin tercümanıdır
ellerimin arasından kayan yıldızlar
Sırf bu yüzden ölmüyorum
Acılarımla hesaplaşmanın miladına susuzum..
Tebessümler kadar acıdır aslında her yalan
Adı aşk ise bu yalanın
Bütün doğrulardan azadeyim,hüznümün gülbaharında..
Boşuna çekilmemeli bunca yalancı ihtişam
Aramanın yapayalnız tenhalığında
Hüzne boğar beni her aşk
Çünkü bir masaldır en sonunda…
Tarihi konulmamış hüzünlerle koyunkoyuna yaşamak adınaysa,
Sırf bu yüzden çekilecek her hüzün
GÖZÜM BAŞIM ÜSTÜNEDİR.