...
Tam "cinsiyetçilikten azade, şekli olanla özde olanın ince çizgisine gitmiş şiir ama kullanılan metaforlar (parfüm, bya vs.) cinsiyetçi çıkarıma müsait." diyecektim ki Şah Sultan'ın yorumunda bu mesele dile gelmiş, şair de cinsiyetçi bakmadığını ifade etmiş zaten. Gene de bu coğrafyada erkeği çağrıştıracak başkaca bir kelime bulunabilirdi. Yahut orası öylece bırakılıp "erkekler alemine" başkaca bir gönderme yapılabilirdi. Hala yapılabilir.
Yapılmasa ne olur? Şaire kalmış.
Bu yanı dışında, "öyküsü olmayanın/güzelliği de yoktur" dizeleri, şiiri sırtlayan omurga olmuş. Sağlam, akılda kalıcı.
Fakat fikren, güzellik gibi "çirkinliğin" de başlı başına bir öykü olduğunu, her öykünü illa güzelliğe çıkmayacağını kendimce düşündüm. Düşünmeye sevk etmesini de bir başka artı sayalım.

:)
En fazla sakal bıyık öpersiniz.
İlkesi olmayanın, öyküsü de olmaz
Öyküsü olmayanın yeri kalp olmaz
.......
İlginç olmuş. Üstteki de benim yorumum..