ELİF’İN …

Evelide,ahiride inanç ve itikat,
Lafa bakmaz,aklı iştedir Elif’in,
İsmi gibi onda daima var hilkat,
Faziletlidir,sözlerin güzeli Elif’in…

Onda var uyum,tevekkül,sabır,
Kimseye haksız etmez,tek satır,
İster iğne,istersen çuvaldız batır,
İşine bakar da,canı yanmaz Elif’in…

Toplamış başına,anne ile babayı,
Hiç dilinden eksik etmez ki duayı,
Herkesin önüne getirirmiş o çayı,
Merhametten,dili dönmez Elif’in…

Dili söyler ama tutmaz ki hesap,
Yorgunluktan düşer harap,bitap,
Yazsan hayatını olur iyi bir kitap,
Meşguldür,kalemi çizmez Elif’in…

Gıybet etmiyor,günahtan korkar,
Herkesler konuşur o işine bakar,
Arada birileri de, ne laflar sokar,
Yamuk işleri de,aklı almaz Elif’in…

Hayatı tek dizedir ve değişmez stil,
Lambaya gaz da olur,hemi de fitil,
Acaba bu yaşamda var mıdır tatil,
Bilmez,oralara yolu düşmez Elif’in…

Aytaç iyi bir eştir,makul bir baba,
Aile ve çocuklar için,gösterir çaba,
Berraktır, sular gibi,her türlü kaba,
Uyum sağlamaktır bence işi Elif’in…

Büyük evladıdır,maral yüzlü Rabia,
İster ki hiç elleri de değmesin suya,
Ev işlerine de yardım ediyor, güya,
Tüm evlatları çok kıymetlidir,Elif’in…

Muhammet futbolcu,iyi öğrenci,
Seviyordur onu, ihtiyarı ve genci,
Helal lokma için gereğinde dilenci,
Onlara gövdesi de,siper olur Elif’in…

Mustafa küçüktür,dede maskotu,
Konuşturmaz isen kapalı bir kutu,
Ara sıra birilerinin duygusuna ütü,
Vurmadan işleri doğru olmaz Elif’in…

Şeyhim;Derki akla gelen muhtelif,
Ben yazmışım,istemem hakkı telif,
Gördüğüm kadarıyla,hayatı bir glif,
Yaşamına giren asla çıkmıyor Elif’in…


Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.36
02.08.2017
Yalova