aldım elime kağıdı kalemi
bir şeyler yazmak istedim bizle ilgili
gözlerimde yaş içim buruk bir halde
her yazdığım kelimede tekrar yaşadım seni
işlemişsin benliğime
söküp atamam ki
düğümlendi boğazım kurudu dudaklarım
gözlerimin önüne geldi senle yaşadıklarım
koşarak geldim sana elimde bir demet gül
nasıl da heyecanlıydım tuttuğunda elini
kalbim çıkacakmış gibiydi yerinden
ilk sözü sen aldın anlattın kendini
titriyordu ellerim kızarmıştı yüzüm
heyecandan tek kelime bile edemedim
arada kaçamak bakışlarla süzüyordum seni
başını omuzuma dayadığında olmuştu dünyalar benim
dudaklarımız birleştiğinde sıcaklığın
tüm hücrelerime yayıldı eritti beni
işte o an kimseler umurumuzda bile değildi
ellerin ellerimde parmaklarımız kenetlenmişti
sevda ateşi sarmıştı tüm bedenimizi
ayrılık anı geldiğinde
iki damla yaş düştü gözlerimizden
başımızı öne eğdik
mutluluğumuza gölge düşsün istemedik
ikimiz de biliyorduk
her ayrılık bir son değildi ...





Refik
31.07.2017
İstanbul