(176)KÖŞE BAŞI !..


Günün her batışı köşe başında,
Korku ve sevgiyle ergen yaşında,
Koşardı yanıma sarılışında;
Saçını çözerdi sanki tül gibi!..

Yine sözleşmiştik bir akşam vakti,
Gidiyorum dedim yüzüme baktı,
Bir kez gülümsedi gözyaşı aktı;
Soldu benizleri sönen kül gibi!..

Dedim ne ağlarsın gözlerini sil !
Dedi sen erkeksin umrunda değil,
Verdi sakla diye işleme mendil;
Her zaman koklarım taze gül gibi!..

Dedim evlenelim gelecek sene,
Sarıldı boynuma delicesine,
Ürperdi bedeni o ateş sine;
Uçtu kollarımdan bir bülbül gibi!..
""""""""""""""""""""""""""""""""""
***Sevgili dost, Şu şiiri okurken kendimi Anadolu’nun her karış toprağında gezer buldum. Anadolu insanının o masum, ürkek, tertemiz gençlerinin sevdalarını yüreğimde hissettim. O bakir kır çiçeklerinin rüzgârın önünde sevdalara nasıl dalgalandıklarını gördüm. Ve hocam, bu şiiri okurken bilmem nedendir mutlu oldum, büyük bir huzur duydum. Tüm sevgilerin, bütün aşkların böyle masum, böyle temiz olmasını dilerim. Size ise: sonsuz saygı ve sevgilerim...