2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1581
Okunma
sabahın üçüydü gözlerim
soğuğunu gizliyordu karanlık
içip kutup misali erirken
çözüldü dizlerim...
yıkıntıya uğramış düşler
salınıyordu zamanın kıyısında
parça parçaydı aşk..
kanaması vardı.
yoktu gidesi rüzgarın
alışmıştı bir kere..
saçlarının arasına....
yaşlarından bir damla
okyanus deriniyken
nasıl boğulmazdım ben
selinin çoşkusuyla..
sefaletin elleri,pranga olurken
gidemezdim uzaklara...
yıllarını biriktiren yaşamlar,
çekilirler kenara,
sessiz ve derinden.
zaten kimse kalkmaz yerinden
gidenler olmadıkça.....
ENES SAYAR
Cevap Yaz