36
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1422
Okunma
Sarıl....
Ona rastladığımda,
Yorgundu,
Hüzün kokuyordu teni,
Kanıyordu, yitik yılları!
Islaktı, gözlerindeki aşklar.
Dudakları açtı,
Teni de...
Yokoluşa yolculuktan dönüyordu,
Sus,
Konuşma,
Anlatma,
Sorma,
Anla ve,
sadece ’SARIL’ diyordu...
İbrahim EROĞLU
2007
Yokoluşa yolculuktan dönenleri onarmak öyle zor ki...........
onlara yapılacak en büyük iyilik,susmak ve sadece sarılmak..