Namlunun ucundayım yiğidim.
Ne bir dokunuş, ne bir söz.
Bir çift göz ki kurşundan beter...
Yenik düştüm yiğidim, yenildim...
Gözleri kurşun, yüreği tetik,
Sözleri cellât bir kıza vuruldum.
Vuruldum kanıyorum.
Alev alev yanıyorum...

Sokaklara vurdum kendimi,
Tinerci çocuklarla dertleştim.
Kaldırımlara verdim umutlarımı.
Her adımda biraz daha sertleştim...
Geceye nikâh kıydım yiğidim,
Kollarına bırakıyorum kendimi.
Sarıyor, alıp götürüyor beni
Onsuz âlemlere...
Dedim ya yiğidim;
Bir cinayete kurban gittim.
Ben öldüm arkadaş.
Bakmayın, bedenim ayakta.
Ya yüreğim, düşlerim,
O eski gülüşlerim?

Yaşamak;
Katliam karası gecelerden,
İntihar soğukluğunda gündüzlere kement atarcasına,
Yaşamak...
Olmadı be yiğidim ben başaramadım.
Yârin olmayan insafındayım,
Kısacası, ben kaybedenlerin safındayım...

Atabey TÜRKSOYLU 16.12.2006